عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ : لَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْ بِسَفْكِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللُّجَجِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَوْحَى إِلَى دَانِيَالَ أَنَّ أَمْقَتَ عَبِيدِي إِلَيَّ الْجَاهِلُ الْمُسْتَخِفُّ بِحَقِّ أَهْلِ الْعِلْمِ التَّارِكُ لِلِاقْتِدَاءِ بِهِمْ وَ أَنَّ أَحَبَّ عَبِيدِي إِلَيَّ التَّقِيُّ الطَّالِبُ لِلثَّوَابِ الْجَزِيلِ اللَّازِمُ لِلْعُلَمَاءِ التَّابِعُ لِلْحُلَمَاءِ الْقَابِلُ عَنِ الْحُكَمَاءِ. الكافي، ج1، ص: 36
امام چهارم عليه السلام فرمود: اگر مردم بدانند طلب علم چه فايدهاي دارد به دنبال آن می روند ، اگر چه با ريختن خون دل و فرورفتن در گردابها باشد.
خداوند تبارك و تعالى به دانيال پیامبر وحى فرمود: منفور ترين بندگانم نزد من انسان جاهلی است كه حق علماء را سبك بشما رد و از آنان پيروى نكند و محبوب‌ترين بنده نزد من، فرد پرهيزكاري است كه به دنبال ثوابهای بسیار و ملازم علماء باشد و همچنین پيرو افراد حلیم و خویشتن دار باشد و [سخنان آموزنده را] از حكما بپذیرد .
